Dziękuję za przekaz dalej !!


Tu nie trzeba dużo pisać ,tu trzeba walczyć o życie nie tylko swoje ...

Podziękowania dla Fakty24

Komentarze

  1. Aneta18 września 2017 20:06

    Jesteś Wspaniałą Kobietą��Wiem,że jest Ci cholernie ciężko,ale walcz,bo masz dla kogo��
    Trzymam kciuki za szczęśliwy finał tej walki,głowa do góry��Będzie dobrze������
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Karolina18 września 2017 22:26

    Motorem postępu o życie jest Paweł 😘

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aneta19 września 2017 01:40

      I to jest najważniejsze������Miłego,słonecznego dnia☀☀☀

      Usuń
  3. Karolina19 września 2017 02:05

    Dziękuję 😘

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy20 września 2017 04:55

    Trzymam kciuki . Nie jestem przesadnie wierzący ale bede się modlił za Panią i Pani synkiem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Karolina20 września 2017 11:59

      Jestem wdzięczna.
      Przyznam że też ciężko było mi zrozumieć Boga. Przecież widzi przez co przechodzę ile już doświadczył mnie, byłam tak bardzo zła na niego że przez pewien czas modlitwa przeżywała być ważna . W ubiegłym roku w październiku przy pierwszym zabiegu brachyterapii zaczęłam prosić Boga by ulżył mi.
      Nie zrobił tego, ale pozwolił mi na jeszcze silniejsze dni.

      Dziękuję !

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nefrostomia

Obraz
 Po dłuższym czasie musiałam napisać , czytałam Wasze komentarze ,jak martwicie się o mnie itd.  Napiszę krótko : Żyje z nefrostomią ( dopadło mnie wodonercze, w mojej chorobie to mogło się zdarzyć. ) Zaczęło się wszystko od problemu z oddawaniem moczu, ból przypominał poród. Nie będę wspominała ile razy w tym czasie byłam w szpitalu, lekarze i panie pielęgniarki znają mnie już dobrze 😯😊. Po tygodniu trafiłam do szpitala w złym stanie, niestety musiałam po raz kolejny trafić na chirurgię 😢😢, byłam zrozpaczona informacją że lewa nerka odmawia współpracy. Teraz żyje z nefrostomia , noszę woreczki podłączone do obu nerek, nie jest to przyjemne ,wygodne ,trzeba dużo pić 2,5 l płynów, stosować diete , dbać o higienę w miejscu zabiegów , zmieniać opatrunki. Moje nogi są wielkie ,ciężkie bolące, chodze w wełnianych skarpetach ,w nogach jest woda. Te białe woreczki nosze rano a na wieczór są 2 litrowe. Ogromnym kłopotem jest brak dużych butów ( szerokich) i spodni.
Czytaj więcej

Port naczyniowy

Obraz
We wtorek założono Mi port naczyniowy.  Miałam zgłosić się do szpitala o godzinie 8-mej , waga wzrost kilka pytań i przejażdżka na oddział chirurgii onkokogii... Pani pielęgniarka założyła ,,motylka ,, :) i pytała mnie czy mam jakieś uczulenia ?    ,, brak pieniędzy,, haha pani uśmiechnęła się szeroko :) . Plan wyjazdu na sale operacyjną o 10-tej. Uhm ...oczywiście to tylko marzenie ,byłam mega głodna zła :( wyjazd na sale operacyjną o 13:20  :-! Bałam się bardzo pielęgniarka za kryła mnie jak ,,gołąbka ,, zielonymi prześcieradłami.    Dostałam znieczulenie miejscowe i tu zaczął się dramat ...:( znieczulenie było za słabe czułam uczucie rozrywania, zakładania rurki i wciskania do kieszonki portu.  Płakałam aż maseczka tlenu była zaparowana :(  całość trwała 1 i 5 min. Następnie wyjazd na RTG czy port jest dobrze umiejscowiony i czy nie ma odmy opłucnej .    Ledwo stałam przy aparacie rtg :/ . Zrobiłam zdjecie by ludzie którzy mówili mi ,, to nic nie boli ,, nie wciskali mi
Czytaj więcej

Ja i ...Seni

Obraz
Chciałabym pisać tylko o dobrych rzeczach ,ale nie zawsze tak musi być.   Przed opisaniem co się dzieje , bardzo dziękuję każdemu z Was za chęć pomocy , za dobre słowo za modlitwe.    Przez cały miesiąc marzec byłam w szpitalu cztery razy 😢, zwijanie się z bólu, płacz jak i w nocy i dzień leżenie w łóżku przez zapalenie układu moczowego. Stres na SOR , myślenie czy pielęgniarki pójdą na łatwizne czy będą używały portu? Na widok igły już płacze trauma pozostała po chemii. W środe byłam w szpitalu i lekarka zapisała takie leki, po których ból nie ustępował ,z płaczu zwijałam się w kłębek i chciałam eutanazji dla siebie. Ból znikał na półtora godziny i dalej płacz, ból układu lędzwiowego 😬😢😢😢...tego wole nie wspominać. W piątek tata widział że już jestem coraz słabsza i zmęczona psychicznie i fizycznie ,pojechał ze mną do szpitala. Nigdy nie czekam w kolejce to jeden plus, w piątek na SOR doszło do drętwienia rąk nóg , zrobiło mi się słabo gdy miałam przejść na łóżko płakałam.
Czytaj więcej