Dziękuję za pomoc finansową


 Podziękowania dla każdego z Was ,za zbieranie środków na moje leczenie , dalsze konsultacje ,wyjazdy na chemioterapie ,dietę  itd.
 
  Dzięki tej akcji moje życie może być łatwiejsze, mogę bardziej cieszyć się dniem, decyzja leczenia paliatywnego to za wczesny wyrok.
 
Kto mnie zna wie że zawsze będę dążyła do polepszenia swojej sytuacji.
 
,,Fundamentem mojej walki jest Paweł,,


Komentarze

  1. Anonimowy16 listopada 2017 17:01

    Witam serdecznie.Jest Pani niesamowicie silną i cudowną osobą i matką.Nie jestem w stanie nawet w 1/1000 wyobrazić sobie bólu fizycznego i emocjonalnego z jakim Pani musi się codziennie zmagać. To straszne jak ludzie którzy składają przyrzeczenie którego tekst stanowi część Kodeksu Etyki Lekarskiej mogą postępować w ten sposób. To jest nie tylko nieludzkie ale i karalne. Takich ludzi napewno spotka kara i to raczej wcześniej niż później. Życzę Pani z całego serca szybkiego powrotu do zdrowia i jeszcze więcej siły bo ma Pani wspaniałego synka dla którego mama jest i zawsze będzie najważniejsza.Pomożemy z całego serca. Ściskam Panią mocno i pozdrawiam cieplutko❤�� Niech Bóg ma Panią w swojej opiece������

    OdpowiedzUsuń
  2. Karolina25 grudnia 2017 03:01

    Moją siłą fundamentem walki w chorobie jest Paweł :) nie rozliczam błędów lekarzy od tego jest Bóg.
    Każdy z Nas dzwiga swój krzyż , ja tylko mam ciut cięższy :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nefrostomia

Obraz
 Po dłuższym czasie musiałam napisać , czytałam Wasze komentarze ,jak martwicie się o mnie itd.  Napiszę krótko : Żyje z nefrostomią ( dopadło mnie wodonercze, w mojej chorobie to mogło się zdarzyć. ) Zaczęło się wszystko od problemu z oddawaniem moczu, ból przypominał poród. Nie będę wspominała ile razy w tym czasie byłam w szpitalu, lekarze i panie pielęgniarki znają mnie już dobrze 😯😊. Po tygodniu trafiłam do szpitala w złym stanie, niestety musiałam po raz kolejny trafić na chirurgię 😢😢, byłam zrozpaczona informacją że lewa nerka odmawia współpracy. Teraz żyje z nefrostomia , noszę woreczki podłączone do obu nerek, nie jest to przyjemne ,wygodne ,trzeba dużo pić 2,5 l płynów, stosować diete , dbać o higienę w miejscu zabiegów , zmieniać opatrunki. Moje nogi są wielkie ,ciężkie bolące, chodze w wełnianych skarpetach ,w nogach jest woda. Te białe woreczki nosze rano a na wieczór są 2 litrowe. Ogromnym kłopotem jest brak dużych butów ( szerokich) i spodni.
Czytaj więcej

Port naczyniowy

Obraz
We wtorek założono Mi port naczyniowy.  Miałam zgłosić się do szpitala o godzinie 8-mej , waga wzrost kilka pytań i przejażdżka na oddział chirurgii onkokogii... Pani pielęgniarka założyła ,,motylka ,, :) i pytała mnie czy mam jakieś uczulenia ?    ,, brak pieniędzy,, haha pani uśmiechnęła się szeroko :) . Plan wyjazdu na sale operacyjną o 10-tej. Uhm ...oczywiście to tylko marzenie ,byłam mega głodna zła :( wyjazd na sale operacyjną o 13:20  :-! Bałam się bardzo pielęgniarka za kryła mnie jak ,,gołąbka ,, zielonymi prześcieradłami.    Dostałam znieczulenie miejscowe i tu zaczął się dramat ...:( znieczulenie było za słabe czułam uczucie rozrywania, zakładania rurki i wciskania do kieszonki portu.  Płakałam aż maseczka tlenu była zaparowana :(  całość trwała 1 i 5 min. Następnie wyjazd na RTG czy port jest dobrze umiejscowiony i czy nie ma odmy opłucnej .    Ledwo stałam przy aparacie rtg :/ . Zrobiłam zdjecie by ludzie którzy mówili mi ,, to nic nie boli ,, nie wciskali mi
Czytaj więcej

Ja i ...Seni

Obraz
Chciałabym pisać tylko o dobrych rzeczach ,ale nie zawsze tak musi być.   Przed opisaniem co się dzieje , bardzo dziękuję każdemu z Was za chęć pomocy , za dobre słowo za modlitwe.    Przez cały miesiąc marzec byłam w szpitalu cztery razy 😢, zwijanie się z bólu, płacz jak i w nocy i dzień leżenie w łóżku przez zapalenie układu moczowego. Stres na SOR , myślenie czy pielęgniarki pójdą na łatwizne czy będą używały portu? Na widok igły już płacze trauma pozostała po chemii. W środe byłam w szpitalu i lekarka zapisała takie leki, po których ból nie ustępował ,z płaczu zwijałam się w kłębek i chciałam eutanazji dla siebie. Ból znikał na półtora godziny i dalej płacz, ból układu lędzwiowego 😬😢😢😢...tego wole nie wspominać. W piątek tata widział że już jestem coraz słabsza i zmęczona psychicznie i fizycznie ,pojechał ze mną do szpitala. Nigdy nie czekam w kolejce to jeden plus, w piątek na SOR doszło do drętwienia rąk nóg , zrobiło mi się słabo gdy miałam przejść na łóżko płakałam.
Czytaj więcej